top of page

Afazja, dysfazja, specyficzne zaburzenia rozwoju języka (SLI)...

 

Różnorodność terminologii może prowadzić do niewłaściwego zrozumienia zaburzenia rozwoju języka...

Afazja  a dysfazja  rozwojowa

W definicyjnym ujęciu afazji rozwojowej dziecko - przy zachowaniu normy intelektualnej i braku deficytów sensorycznych oraz uszkodzeń aparatu artykulacyjnego - nie rozwinęło mowy. Dysfazja rozwojowa natomiast odnosi się do dzieci, u których mowa nie rozwinęła się prawidłowo i obserwuje się jej wyraźne opóźnienie w stosunku do normy rozwojowej; współistnieją także liczne zniekształcenia mowy. 

Zwykle pierwsze słowa w powyższych wypadkach pojawiają się dopiero między 18 a 24 miesiącem życia, a zdania między 30 a 36 miesiącem życia. Bywa również, że okres braku mowy trwa do 3. roku życia. Wówczas jednak zasób słów jest ubogi, występują liczne zaburzenia artykulacji, dłuższe wyrazy są redukowane do dwóch, trzech sylab. Zdarzają się również dzieci, które przy prawidłowym rozumieniu mowy oraz dobrze rozwiniętym aparacie artykulacyjnym, potrafią wymówić w izolacji prawie wszystkie głoski, czasem też sylaby, jednak nie potrafią złożyć ich w słowo i wypowiedzieć ich w należytym tempie. 

Specyficzne zaburzenia rozwoju języka (SLI)

U dzieci, u których rozwój mowy polega nie tyle na jej opóźnieniu, ale przede wszystkim na wolniejszym tempie przyswajania sobie umiejętności systemowych, noszą miano dzieci ze specyficznymi zaburzeniami rozwoju języka (SLI). Charakterystyczną cechą języka tych dzieci jest niższy od przeciętnego zasób słownictwa. Wykazują się one lepszym rozumieniem mowy, niż jej produkcją, ale odbywa się to na poziomie niższym, niż wskazywałyby na to normy rozwojowe. 

Dzieci z SLI przejawiają szczególne trudności w rozumieniu złożonych zdań/wieloskładnikowych komunikatów słownych. Ich zdolności fonologiczne i przyswajanie reguł gramatycznych pozostają poniżej normy, często wykazują znaczne trudności w przyswojeniu umiejętności czytania i komponowania pisemnych wypowiedzi. SLI ma negatywny wpływ na inne sfery rozwoju – społeczną, emocjonalną i poznawczą, dlatego w ocenie psychologicznej dzieci te mają obniżony iloraz inteligencji.    

bottom of page